Mart ayı başlarından,kasım ayı sonuna kadar olan sürede mevsimsel şartlara bağımlı olarak çim tohumu ekimi yapılabilmektedir. Genel olarak 10 cg derece ve üstünde tohum çimlenmesi olmaktadır.
Toprak yapısının; su tutmayan yani killi olmayan, çok kumlu olmayan ve humus içeren nebati toprak niteliğinde olması istenir. Nebati toprak, dişli dere mili ve torf karışımı uygundur.Spor alanları,güneş ve gölge alanları, villa peyzaj alanları, yol kenarları ve mera alanları için kullanılan çim tohumu türleri farklılık göstermektedir.Tercihleri yaparken bu konuda çalışan ruhsatlı firmalardan teknik destek almak gerekmektedir.
Gölge alanlarda kullanılan karışımlarda gölgeye dayanıklı çim türleri kullanılmaktadır.
Tohum ekimini gerçekleştirdikten sonra çimin ihtiyacı olan bakım koşullarını uygularsanız çim hayat boyu bozulmadan yaşayabilir. Bu bakım koşulları; öncelikle çim alanı tesis ederken taban toprağında kullandığınız kaliteli malzeme, fosfor ağırlıklı çim başlangıç gübresi, toprağa uygulanan fungusit ve insektisit, iklime,amaca ve toprak kalitesine uygun yeni tarihli, kaliteli ithal ve sertifikalı çim tohumu, sulama, biçim, koruma maksatlı mantar ilacı kullanımı, yabani ot ilaç kullanımı, ara ekimler ve elbette periyodik kullanılması gereken yavaş eriyen çim besleme gübreleri’ nin uygulanması gibi sıralanabilir.
Öncelikle bu otların çıkış sebebi, taban toprağı ve kapak toprağında kullanılan hayvan gübresidir. Bünyesinde taşıdığı yabani ot tohumu, uygun sıcaklık ve nemi görünce ortamda kendini göstermektedir. İkinci taşıyıcı, topraktır. Hayvan gübresi ile bulaşık toprak kullanımından kaçınılması gerekmektedir.Çim ekmeden evvel alana getirilen toprağı alanda ara sıra sulayarak belli bir süre bekletmek, toprakla gelen yabani ot tohumlarının çimlenmesini sağlayacaktır.Bu çıkan bitkileri sistemik-total herbisitler ile yok etmek mümkündür.Alanın tesviye edilmesinden sonra ,çim tohumu ekilir. Mevcut çim alanda daha sonra çıkan geniş yapraklı ve dar yapraklı yabani otları öldüren zirai ilaçlar veya hem çimi besleyen hem de yabani ot öldürücü ilaç içeren gübrelerin kullanılması gerekir. Bunun yanında mekanik olarak da mücadele yapılması gerekir.Özellikle kısa biçim yapılması ve elle toplama buna örnektir.
Karışımlar tek tür çim tohumlardan oluşur. Çim alan tesisinde sadece tek bir tür kullanılmaz.Çünkü gerektiği gibi alanı kaplamaz, tesis olamaz ve istenilen randımanı karşılayamaz.Uzun vadede alandan yok olur gider. Bu sebeple, birbirinden boy, renk, tekstür, hastalıklara dayanıklılığı ve ömürlerinin farklı olması ve bu farklılıklardan faydalanmak için değişik tür ve çeşitler içeren karışımların kullanımı uygun olmaktadır. Yalnız başına t ek tür çim tohumunun;karışım olarak ekilmiş bir alanda istenen bir özelliği ön plana çıkarmak için ara ekim şeklinde kullanılması uygun olacaktır.Mesela gölge alanların gölgeye daha dayanıklı olması için festuca türlerinden bir çeşitle ara ekim ile takviye edilmesi olabilir.
Öncelikle taban toprağı yabani otlar bakımından temizlenmeli,ince tesviye edilmeli ve nebati toprak, torf, dişli dere kumu içeren karışım toprağını sermeliyiz.Onun üzerine m2 alana 15-18 gr. çim başlangıç gübresi serpilir ve ince bir tırmıkla 1-2 cm.toprağa yedirilir. Kaliteli ve sertifikalı alınan çim tohumunu serpmeden önce paket içerisinde iyice karıştırmak gerekir.Serpilen tohumun ardından, üzerine 1-2 cm. olacak şekilde yukarıda belirtilen karışım serpilebilir veya sadece dişli dere kumu da serpilebilir. Burada önemli olan tohum yatağıdır.Sulama fıskiye şeklinde toprağın doyurulması mantığıyla yapılmalıdır.Toprak çamur olacak şekilde sulanmamalı ama kuru da kalmamalıdır. Çıkış sağlandıktan sonra,Yaz aylarında sabah ve akşam serinliğinde günde 2 kere sulanmalıdır. Biçim, toprak kuruyken yapılmalı ve boyunun en az 1/3 ‘ü kalacak şekilde biçilmelidir. En önemlisi çimin periyodik olarak beslenmesidir ve 2 ayda bir atılacak yavaş eriyen çim besleme gübresi kullanılması gerekmektedir ve m2 alana atılan dozajı 10-15 gr.’dır. Özellikle yaz aylarının sıcak dönemlerinde diğer gübreler gibi yakma riski olmadan güvenle kullanılabilecek nitelikte bir gübredir.
Suni gübre; bir bitkiye ihtiyacı olan besin elementlerinin tümünü veren ve göstermesi gereken performansı fazlasıyla ortaya çıkaran gübrelerdir. Bitki beslemek, adı sadece gübre olan maddeleri bitkiye atmak değildir. Mesela hayvan gübresi ,15.15.15 ,20.20.0 ,amonyum nitrat,amonyum sülfat, üre gibi yetersiz besleme niteliğindeki gübreler bitkilerin performansını tam manasıyla ortaya çıkaramazlar. Peyzaj işlerinde kullanılan çim dahil tüm bitkilerin; istenen renkte,hacimli bir formda olmasını,uygun kök ve gövde büyümesini sağlaması, hastalıklara dayanıklılığı ve uzun yıllar yaşaması, uygun oranlarda ana ve iz elementleri içeren, uzun vadeli ve yavaş eriyen besleme gübreleri kullanımıyla mümkün olabilmektedir.
Hayvan gübresi, organik bir materyaldir.Dolayısıyla yapısında nem tutma yeteneği yüksektir.Sıcak aylarda mantari hastalıklara sebep olarak çim alanların yanmasına sebep olur.Ayrıca yapısında, danaburnu gibi tohuma ve çime zararı büyük olan toprak altı zarlılarının yumurtasını taşıması uygulanabilirliğini ortadan kaldırmaktadır. Modern bitki beslemesinde hayvan gübresi gibi organik gübrelerin besleme maksatlı olarak kullanımı ortadan kalkmıştır.
Sertifikalı, yeni tarihli ve çimlenme yüzdesi %90 ve üstü olan çim tohumlarını m2 alana 50 gr. kullanabilirsiniz. Toprak hazırlığının çok iyi yapıldığı zeminlerde m2 alana makine ile 30 gr. dahi atılabilir. Fazla çim tohumu atmak, birim alandan daha fazla bitki çıkması anlamındadır.Bu durum ise rekabeti artırır ve birbirlerinin ışık almasını engeller. Sonuç olarak sıklıktan dolayı o noktada nem oranı artar ve mantari hastalık etmenlerinin de etkisiyle çimde yanmalar başlar ve ortadan kaybolur. Kısacası m2 alandan; toprak, ışık ve besin elementlerinden yararlanacak bitki sayısı yani kapasite bellidir. Basit bir rekabet kuralı olarak bakılırsa, kapasite aşılırsa ortamda güçlü ve yararlanabilenler kalabilecektir.